Emekçi kadınlar gününe az bir zaman kala sevgi , kadın ve emekçi kadınlar günü hakkında düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum. İlk önce Emekçi kadınlar gününün kısa bir tarihçesini yazdım ve ardından kadının toplumdaki yeri ve sevgisi üzerine düşüncelerimi içeren yazımı sizlerle paylaşıyorum. Bilindiği gibi 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü, 8 Mart 1857'de Chicago'da yanarak ölen kadın tekstil işçilerinin anısına Clara Zetkin'in önerisi ile Dünya Emekçi Kadınlarına armağan edilmiş bir gündür.
Daha iyi bir yaşam koşulları için hayatlarını kaybeden bu kadınlar, kadınların eşit bir dünya taleplerini canlı tutmalarının temel dayanaklarından olmuştur.
8 Mart, Türkiye'de ilk kez 8 Mart 1921'de "Emekçi Kadınlar Günü" olarak kutlanmış; 1975'de İlerici Kadınlar Derneği'nin çabalarıyla sokaklara taşınmıştır. 1977'de Birleşik Milletler'in 8 Mart'ı "Dünya Kadınlar Günü" olarak kutlamaya karar vermesinden sonra; Türkiye'de de 1980'lerden başlayarak, özellikle 1990'lardan bu yana 8 Mart farklı kadın kurumları tarafından çok daha yaygın olarak kutlanmaktadır.
Sevgi yüce bir erişilmez büyüklük olup Bu erişmezliği kimi kez ben başaracağım dese de insan? Bir türlü bunu yaşayacak donanımlı, mükemmeliyetçi bir duygu bağıyla yakalayıp yaşaması neredeyse imkânsızdır.
İçinde sevgiyi besleyen insan yüce onurlu bir insandır. Sevgiyi yüreğinden söküp insanların yaşamına feda edecek birileri çıkıyor kuşkusuz! Bu da bir türlü toplumsallaşmasını beraberinde getirmiyor. Sevgiyi anlamak gerekir. Enine boyuna tartışmak üzerinde durmak gerekir.
Sevgiyi en iyi bilen Kadın ( anne ) olup çocuğuna olan sevgisi, fedakârlı tutumu, Emeği insanlığa eşdeğerdir. Bu yüceliği Anne gösteriyor diye biliriz. Fedakârlık boyutu tartışılsa da sevgiye karşı annenin emeği çok büyüktür. Aynı zamanda Sevgi “insani” bir eylemdir. Sevgi salt iki cins arasında duygusallıktan ibaret Olmadığını, Ama neredeyse genel kavram içinde bunu böyle algılamak dayatıldı denebilir.
Kadının doğurganlığı insan (erkek) üzerinde etkisi çok büyüktür. Bunla da kalmayıp yaşama bakışı, üretkenliği, pozitif yönelimi ve yaratıcılık yeteneği Kadının (annenin) sevgideki yeri konumunu ortaya koyuyor. Aslında buna birçok güzelliklerde katılabilinerek zenginleştirebiliriz. Bir kaç örnek vererek biraz daha kadını Yanı anneyi tanımak bakımından etkili olacaktır sanırım. Toplum Kadının (Annenin) yaşamı anlaması önemsemesi ve toplumsallığını göz ardı etmemesi de. Göz önüne alması gereken bir gerçeklik? Tüm bunlar kadının toplumdaki Yerini Saygınlığını Yaşamda olması gereken konumunu Toplum tarafından belirlenip belirginleşmesi lazım. Toplumdaki biz insanların vurdum duymaz, kadına olan bakışımızı belirleyen şey içimizdeki sevgiyle alakalı olduğunu düşünüyorum.
Sevgiyi yüce tutacak tutumlardan Uzak durduğumuz İçin? Hem sevgi fedaileri denilen anneye hem de sevgiye temeli ve kökenine hakarettir. Sevgi insanın doğasında vardır. İnsanlar arasındaki bağın ne kadar gülcü olmasını su üstüne çıkaran Kuşkusuz sevginin ta kendisidir. Sevginin tarihi insanlık tarihi kadar eskidir. İnsanların var olmasıyla sevgide var olmuştur. . Kendimizi Yani bizi biz eden değerlerimizi yaşatan bağlılıklarımızı ayakta tutan içimizde ki sevginin muhasebesini yapmalıyız. Onun için sevgiyi mutlaka yaratıp, yaşamalıyız. Sevgi gökten zembille inen değil, insanların kendi aralarında yaratıp yaşattıkları güzel bir duygusallıktır.
İçinde sevgiyi besleyen insan yüce onurlu bir insandır. Sevgiyi yüreğinden söküp insanların yaşamına feda edecek birileri çıkıyor kuşkusuz! Bu da bir türlü toplumsallaşmasını beraberinde getirmiyor. Sevgiyi anlamak gerekir. Enine boyuna tartışmak üzerinde durmak gerekir.Sevgiyi en iyi bilen Kadın ( anne ) olup çocuğuna olan sevgisi, fedakârlı tutumu, Emeği insanlığa eşdeğerdir. Bu yüceliği Anne gösteriyor diye biliriz. Fedakârlık boyutu tartışılsa da sevgiye karşı annenin emeği çok büyüktür. Aynı zamanda Sevgi “insani” bir eylemdir. Sevgi salt iki cins arasında duygusallıktan ibaret Olmadığını, Ama neredeyse genel kavram içinde bunu böyle algılamak dayatıldı denebilir.
Kadının doğurganlığı insan (erkek) üzerinde etkisi çok büyüktür. Bunla da kalmayıp yaşama bakışı, üretkenliği, pozitif yönelimi ve yaratıcılık yeteneği Kadının (annenin) sevgideki yeri konumunu ortaya koyuyor. Aslında buna birçok güzelliklerde katılabilinerek zenginleştirebiliriz. Bir kaç örnek vererek biraz daha kadını Yanı anneyi tanımak bakımından etkili olacaktır sanırım. Toplum Kadının (Annenin) yaşamı anlaması önemsemesi ve toplumsallığını göz ardı etmemesi de. Göz önüne alması gereken bir gerçeklik? Tüm bunlar kadının toplumdaki Yerini Saygınlığını Yaşamda olması gereken konumunu Toplum tarafından belirlenip belirginleşmesi lazım. Toplumdaki biz insanların vurdum duymaz, kadına olan bakışımızı belirleyen şey içimizdeki sevgiyle alakalı olduğunu düşünüyorum.
Sevgiyi yüce tutacak tutumlardan Uzak durduğumuz İçin? Hem sevgi fedaileri denilen anneye hem de sevgiye temeli ve kökenine hakarettir. Sevgi insanın doğasında vardır. İnsanlar arasındaki bağın ne kadar gülcü olmasını su üstüne çıkaran Kuşkusuz sevginin ta kendisidir. Sevginin tarihi insanlık tarihi kadar eskidir. İnsanların var olmasıyla sevgide var olmuştur. . Kendimizi Yani bizi biz eden değerlerimizi yaşatan bağlılıklarımızı ayakta tutan içimizde ki sevginin muhasebesini yapmalıyız. Onun için sevgiyi mutlaka yaratıp, yaşamalıyız. Sevgi gökten zembille inen değil, insanların kendi aralarında yaratıp yaşattıkları güzel bir duygusallıktır.
Tüm Kadınların bu anlamlı gününü kutlarım!
